Herito to jedyne środkowoeuropejskie czasopismo poświęcone dziedzictwu, kulturze i współczesności. Wydawane jest w wersji polsko-angielskiej.
Najnowszy numer Herito w całości poświęcony jest Rumunii.
We wstępie redakcja pisze, że to kraj paradoksalny. O ile długi wiek XIX był dla niej bardzo łaskawy – młode państwo wkroczyło na europejską arenę i szybko osiągnęło znaczącą pozycję – o tyle krótki wiek XX w niczym jej nie oszczędził. W potrzasku między faszyzmem a komunizmem, Rumunia wybierała między złym a gorszym. Ostatecznie wyjście z komunizmu nie było aksamitne, a droga do Europy okazała się wyboista.
Rumunia jest ważnym partnerem w Europie Środkowo‑Wschodniej, o nie w pełni uświadomionym potencjale. Konieczne jest więc lepsze poznanie i zrozumienie rumuńskiej specyfiki, a przede wszystkim dostrzeżenie Rumunii jako kraju modernizującego się, wewnętrznie zróżnicowanego i kreatywnego w sferze kultury, czego najlepszymi przejawami są światowe sukcesy młodych artystów rumuńskich.
Rumunia jest inna, a zarazem jakoś podobna, bliska – i właśnie dlatego tak ciekawa.
W najnowszym numerze:
Lucian Boia, Traian Ungureanu, Dan Lungu, Marius Stan, Octavian Logigan i Olga Bartosiewicz poszukują odpowiedzi na pytanie „dlaczego Rumunia jest inna?”, przyglądając się jej historii, skomplikowanej transformacji i niekiedy paradoksalnej współczesności.
Valentina Iancu, Jakub Kornhauser, Olga Bartosiewicz, Małgorzata Rejmer i Łukasz Galusek piszą o literaturze, kinie i sztukach plastycznych, dzięki którym o Rumunii jest głośno w świecie.
Tomasz Ogiński i Corina Bucea przedstawiają bukareszteńskie Muzeum Rumuńskiego Chłopa i klużyńską Fabrykę Pędzli, przedsięwzięcia, które zmieniły kulturalną mapę Rumunii.
Claudio Magris, Michał Korta, Adam Burakowski i Wojciech Bonowicz rekomendują ważne książki i ciekawych artystów.
Dieter Schlesak pisze o cywilizacji Sasów siedmiogrodzkich, potrzasku dwudziestowiecznej historii, końcu narodu i literaturze niemiecko-rumuńskiej jako życiu po życiu.